Âşıkhane2 Şiiri - Erdal Tekin

Merhaba, bugün misafirlerimin ilk günü.
Ve bir şey itiraf etmek istiyorum:
Duvarlarım ilk defa griye boyanıyor.
Kararsızlık sigarasının dumanı
dört yanımı sarıyor.
Benliklerden "acaba"lar yankılanıyor.

Bir yarışma düzenliyorlar,
kazananı olmayan sessizlik yarışması.
Lisanları lâl makamına oturmuş,
kelamlara yasak getirmiş,
geçmişleriyle hasbihal ediyorlar
zaman kavramını yok sayarak.

Hal böyle olunca
benim kelamlarım devreye girdi:
"Yegâne suçlular sizler misiniz,
yoksa insan görünümlü mahlûklar mı?
Hâlbuki duymak istemeyene
güzelleme yapsanız, küfür anlaşılır,"
dedi lisanım.

Böylece ilk panzehir
yüreklere işlenmiş oldu.
Lâkin hâlâ yoğun bakımdalar
bu kadar aziz seven ruhlar.
Umarım zaman nimetiyle onarılırlar.