Aşık ricaya geldi duymadın

Seslendim uykunun derinliğinde
Rüyaların önder oldu uymadın
Uyandın sabahın serinliğinde
Gündüzler öğleni buldu aymadın.

Esrik sabahların sarhoşluğunda
Vebal siz gönlünün berduşluğun da,
Aşkın yükünü çek yar hoşluğunda
Benim önerimi önem saymadın.

Gönlü bezgin olan bırakmaz aşkı
Çünkü, yüreğine taşımaz kuşku
Sen yer beğenmedin sarayı köşkü
Gönül köşküne de bir can koymadın.

İnsanı dünyaya bağlar sevgisi
Sevginin gönülden gitmez övgüsü.
Kalbinin ruhunla sürer kavgası
Kavgalarda inat ettin caymadın.

Ben bıraktım böyle sevgisiz beni
Aşksız bir bedende kim taşır canı?
Durmuş oğlu uyar, sen uyuyanı
Aşık bin ricaya geldi duymadın.