Moralden neşeden bahsetme dostum
Gülmeye münasip yüzüm kalmadı
Unumu eledim eleği astım
Artık bu dünyada gözüm kalmadı
Bağım hazan oldu bülbülüm ötmez
Kara bahtım kem kaderim
Yandırdı ağlattı beni
Şekvaya kime giderim
Kandırdı ağlattı beni
Durmuş bakar taş başından
Koyup gittin beni yedi yaşımda
Nasıl kıydın beni ellere anam
Her yatanda görüyorum düşümde
Gelmedin çok baktım yollara anam
Okşayıp emzirip büyüttün beni
Kalbi taş kesilmiş gaddar insanın
Kessen beş paralık ciğeri olmaz
Kötüye kullanır bütün ihsanın
Bu işin eğeri meğeri olmaz
Önüne gelene çatar takışır
Kalkınmayı istiyorsak gönülden
Dar geçitler geçilmeden olmaz ki
Yanlış hesap karı götürür elden
Doğru ölçüp biçilmeden olmaz ki
Çok çabala seç iyiyi kötüden
Unutma sevdiğim beni hatırla
Kuşların sesini duyduğun zaman
Bildir ahvalini üç beş satırla
Sevgini kağıda yaydığın zaman
Ben çekerim ayrılığın çilesin
Seven alır sevilmenin tadını
Toplumlar arası mizandır sevgi
Sevgi hamurundan almış adını
Mevladan kullara ihsandır sevgi
Sevgi seli aksa toprak taş erir
Gurbetteyim elim varmaz sılaya
Bize mesken oldu buralar şimdi
Gönül mü dayanır böyle çileye
Depreşti sızlıyor yaralar şimdi
Koçyiğit gurbete gider koşarak
Gayrı dayanacak halim kalmadı
Hasretlik bağrımı yakıyor şimdi
Ben gitmek istedim kader salmadı
Ayrılık canıma okuyor şimdi
Bağrıma doluyor gözümün yaşı
Gurbet ellerinde kaldım yalınız
Sesime ses katın telli turnalar
Bizim ele uğrar ise yolunuz
Bir haber getirin allı turnalar
Uçun boynunuzu uzatın gelin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!