Ağlar iken ben vardım yanında
Yalnızlığın son dönmecin biraz kıyısında
Düşen her damlalarda bir gül misali
Kışın ortasında açan son gül gibi
Gecenin karanlığı sorulmadı
Aydınlık günlerde dost ve seven vardı
Sessizlik ile yalnızlığın
Arasında ki fark
Gündüzlerdeki geçen zamandır
O zamandan sonra
Ayrılan anlardı
Sen hiç güneş
Doğarken
Âşık oldun mu?
Ellerini ellerin ile tutup
Hayal kurdun mu?
Hislerinle yaşamayı
Başardığın gün
Yalnızlığın derdini
Kendine sordun mu?
Kayıt Tarihi : 19.11.2019 01:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
NeRDeN

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!