Duydum vefat etmiş Mahzuni usta
Türk Ulusal halkı, kederde yasta
Hüzünler bıraktı, yaren de-dostta
Hazan yeli vurdu Uçtu Mahzuni.
Dillere destandı yaşam öyküsü
Toplumsal barıştı, şiar ülküsü
Zülfükâr kılıçtı, yuh-yuh türküsü
Başına meşakat Açtı Mahzuni.
Sevgisi Vatandı, umut sevdası
Bağlama yareni, Aşktı gıdası
Yurduna selamdı, en son vedası
Hakikat yolunda gezdi Mahzuni.
Ne zulümler gördü ardı-ardına
Bütün acıları gömdü bağrına
Bedeller ödedi, Vatan uğruna
Devranın özünü yazdı Mahzuni.
Bağlama sırtında gurbetler gezdi
Destanlar söyledi, beyitler yazdı
Her tür melanetten bir mana süzdü
Düzenin çarkında tozdu Mahzuni.
Feleğin cevrine, kızdı-yakındı
Siyasetten uzak durdu sakındı
Zalimin zulmüne, tavır takındı
Düşmanı sazıyla ezdi Mahzuni.
Gönülden bağlıydı, toprak taşına
Haramı katmadı, ekmek-aşına
Toplandı yareni, dostu başına
Karanlığa ışık-fazdı Mahzuni,
Özgürlük uğruna döktü terini
Memleket kaybetti böyle birini
Mevlam Cennet etsin onun yerini
Vezir-i ağlattı, üzdü Mahzuni...
Vezir PEHLEVAN 20-MAYIS-2002
Vezir Pehlevan
Kayıt Tarihi : 9.5.2025 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yurdumuzu cesur yürek Halk Ozanlarından Mazuni Şerif ustamız Almanya'da 17-Mayıs-2002 günü hakkın rahmetine kavuşmuştur. Yüce Yaradan Rahmet eylesin, Mekânı Cennet, Ruhu Şad olsun..... Bu destanı yazarken Antolojide yazmıyordum. Dosyaları gözden geçirirken gördüm. Bu gün bu sayfaya aktardım...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!