Ben bir Anadolu türküsüyüm, çocuk.
Yiğit sevdalarda tutuşan yüreklerden,çağlayan,
Karanlık gecelerde doğan çocukların sesi,
Sessizliğin sesinde,serin esen rüzgarın nefesiyim,
Ben bir Anadolu türküsüyüm kızım
Alev sarısı saçlarını tararken rüzgar
Yokluğun kanarken,gönlün darda iken,
Rüzgarın sesindeyim,
Sen esmer çocuk,sen sarı kız,
Bak yanık sözlerime, bak gözlerimin kederine,
Bak ki göresin yitik sevdaları,
Karanlıkların aydınlığa nasıl kavuştuğunu
Ben bir Anadolu türküsüyüm
Öksüz kalırken sesim.
Abdil IŞIK 10.12.2011
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
