Sail gider isen huzuri yare
Dertli bülbül gibi zarım var söyle
Eyledim sinemi ben pare pare
Leylü nehar sönmez narım var söyle
Yardır şu gönlümde mihr ile mahım
Gider isen badı saba
Uğra canan illerine
Yürü benden selam söyle
Dost bağının güllerine
Yar bana verdi nevdayı
Gönül bir canana ikrar eyledi
Ötüp dost bağında şeydalanmayı
Siyah zülfün beni berdar eyledi
Dolanıp boynuma halkalanmayı
Bahtımı bir kara baht eylediler
Arzuladım ben de dostu görmeğe
Çekti huzuruna aldı dost beni
Diz çöktüm önünde yüzüm sürmeğe
Aldı yerden yere çaldı dost beni
Cehalet bir perde çekti önüme
Ben gönlümü kul eyledim ehli irfana
Kamil insana
Dost elinden çekmem eli gitmem yabana
Durdum divana
Dost diye diye
Bizler Avusturalya'ya
Dostları görmeye geldik
Anavatandan buraya
Dostları görmeye geldik
Bedia Akartürk bülbül
Büyük insan koca Veysel
Dostlar seni unutur mu
Ayırsa da seni ecel
Dostlar seni unutur mu
Tabiata gönül verdin
Yağmur yağar kayalara ıslanır
Dosttan bir armağan gül geldi bize
Benim yarim al giyinir süslenir
Şirin leblerinden bal geldi bize
Şu alem maksuda erdiği zaman
Dostun bahçesine bir hoyrat girmiş
Korudur hey benli dilber korudur
Gülünü dererken dalını kırmış
Kurudur hey benli dilber kurudur
Bu meydanda serilidir postumuz
Aşık olan aşk libasın kuşanır
Dostun muhabbeti cana gelince
Mümin olan yeryüzüne döşenir
Zenbur olup bahri kana gelince
Gel ey deli gönül eyleme efkar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!