Âşık-ı Dildare Şiiri - Aşık Şahı Kebir

Kalbime çöken bir kaya gibi sana yandım.
Döndürdüm alemi diyar diyar seni andım.
Bu kuldur ki senin yokluğunda sana kandım.
Varlar aleminde kendimi canansız sandım.

Yanarım ki ey gittiğim o güne yanarım,
Seni benden noksan koyduğum güne yanarım.
Ben bu cihanda kendi kalemimi ararım.
Kalem yanımda imiş ben kendimi ararım.

Bilmez idim ki dediler sen Şah-ı Kebirsin,
Şahtan ötedir ki sen bu âşıka erensin.
Sen maşukluk makamından âşıka inensin.
Hakkım da canım da sana fedadır diyensin.

Âşık Şah-ı Kebir