Âşık Enver Gürkani Şiirleri - Şair Âşık ...

Madem herkes bir gün göçüp gidecek
Sende gideceksin iz bırak da git
O iz senin tanıtımın olacak
Eğri büğrü değil düz bırak da git

Açın yurdun her yanından kampanya
Kağızman’dan bana bir gül gönderin
Kafkas dağlarından Mezopotamya
Hakkari’den bana bir gül gönderin

Güneş doğar doğmaz sabah erkenden

Elin altın gümüşünden bana ne
Nazarımda hepsi boşa sayılır
Düğününden cümbüşünden bana ne
Ne haz verir nede neşe sayılır

Rahmet size Sümmaniler Şenlikler
Şimdi âşık var ki âşık beğenmez
Damarlara kadar inmiş benlikler
Sevdalandım diyor maşuk beğenmez

Eğer usta ise göstersin gövde

Dağlar aşan
Engin düşen
Var mı coşan
Benim gibi

Kime nettim

Kendim gurbet ellerdeyim
Fakat canım Başköy’dedir
Ozan oldum dillerdeyim
Çok az ünüm Başköy’dedir

Vatanımdan ayrılalı
Kışlar geçti kış üstüne
Sıla derdi ağır basar
Kan ağlarım yaş üstüne

Gurbet ele döndü yönüm

Gözlerimi açtım ilk seni gördüm
Ne zamandan beri varsın be ana
Göğsüne sığındım murada erdim
Anladım ki sadık yârsın be ana

Gözlerimden sen anlarsın halimi

Mecnun der ki

Dinleyin de düştüm nasıl duruma
Aşk ateşi geçti bana hücuma
Vücudum yapıştı köz gibi kuma
Benim gibi olan var mı âşıklar

İki bin ikide yolum düştü oraya
Yanılmasam suya bakar Ünseli
Kışı nasıl geçer bilmiyom ama
Yazın cennet gibi kokar Ünseli