Âşık Enver Gürkani Şiirleri - Şair Âşık ...

Sabah erken yar uğradı haneme
Ben öyle bildim ki gezmeye gelmiş
Yerde kaptı bir taş vurdu sineme
O an anladım ki kızmaya gelmiş

Biri yapsın onun ile aramı

Mademki bilirsin dünya fanidir
Üzüldüğün neye sevindiğin ne
Madem ölüm haktır ecel anidir
Üzüldüğün neye sevindiğin ne

Başını kaldır da her yana dönder

Bahar gelse gidip çıksam yaylaya
Kanımı donduran kıştan usandım
Mevla’m izin verse gitsem sılaya
Ömrümü çürüten işten usandım

Felek yine kafa takmış kastıma

Sevda dolanıyor dertli başımda,
Bildiğin var ise çare bul usta.
Tükenmeyen hasret vardır yaşımda,
Vuslata erer mi acep yol usta...... ERENİ

Sevdalara çare bulan var mıdır?

Yokluk ile hep beraber yaşadım
Bir anadan doğmuş ikizler gibi
Biri birimizden yoktur farkımız
Yan yana dizilmiş sekizler gibi.....Aşık Gürkan

Yokluktur aslında bizim özümüz.

Ayrılalı yıllar oldu köyümden
Toprağını taşlarını özledim
Gündüz hayalimde gece düşümde
Yazlarını kışlarını özledim

Babamla beraber tarla biçerdim

Adam silah satar para kazanır
Can vurulmuş giden gitmiş ona ne
Yatağına rahat rahat uzanır
Giden nasıl neden gitmiş ona ne

Eğer sen bunları görürsen ufak

Ela gözlü nazlı dilber
Bu giydiğin şal mı nedir
Ne çok tatlı bir dilin var
Ağzındaki bal mı nedir

Yar sevmedim senden önce

Bir dram var bir zulüm var gazze’de
Bu vahşeti niye görmez insanlık
Vicdanlara pranga mı vuruldu
Zalimlerden hesap sormaz insanlık

Kimisi ağlarken kimi gülüyor

Leyla çok da güzel değilmiş derler
Değil ise Mecnun del oldu niye
Evini barkını terk etti çıktı
Mekânı de kuru çöl oldu niye