Âşık Enver Gürkani Şiirleri - Şair Âşık ...

Ay gibi parlaktı yüzün yüzüne kurban senin
Daim sevgi ile bakan gözüne kurban senin
Benim Habibimsin dedi Yüce Rabbimiz sana
Sen Muhammed’in eminsin özüne kurban senin

Senden önce tanımazdı bazı insanlar rakip

Lokantaya girdi yemek yemeye
Ayağı takıldı bardak kırıldı
Tam da hazırlandı pardon demeye
Masayı devirdi tabak kırıldı

Müşteriler bu duruma gülüştü

Dinle kardeş sana nasihatim var
İçerlenip bana kırılmayasın
Tek amacım gerçekleri anlatmak
Sakın ola küsüp darılmayasın

Akıl var ki akıllardan uludur

Göç edeli kırk beş koca senedir
Aklım fikrim gönlüm hâlâ Kars’tadır
Bu ayrılık değil ise ya nedir
Emmi dayı teyze hala Kars’tadır

Yağan karlar tarlamıza yarendi

Bir müslüman vurulunca
Kimi müslüman sevinir
Şu batılı dostlarımız
Daha çok yaman sevinir

Âşık gürkani

Sığınmışım sana Kadir Allah’ım
Beni namert olan kula düşürme
Sen büyüksün senin şanın yücedir
Hak yolundan başka yola düşürme

Helalinden nasip eyle aşımı

Bu şiirin hikâyesi şöyledir. şair ağa kardeşimiz benim bir şiirime yorum yaparken şu sözleri söylemişti (ama mülk sahibi imar izni vermiyor ki.!) bende bunu nakarat ayak yaptım şu eseri yazdım. Şair ağa’ya teşekkür ederim

Gafil olma ey servetin düşkünü
Mülk sahibi izin vermez imara
Sen yaparsın sarayını köşkünü
Mülk sahibi izin vermez imara

Kitap karıştırdım tarih yokladım
Bulamadım kaçtır çağın Kağızman
Bir tadına baktım bir de kokladım
Bildim bu yağ senin yağın Kağızman

Yaylanda yayılır koyunla kuzu

Kolay kolay olamadım ben ozan
Elli sene zamanımı harcadım
Daha körpe iken düşlerdim bazan
Ben çocukluk devranımı harcadım

Kuzular peşinde görmüştüm rüya

Bu zamanda türlü, türlü nimet var
Fakat insanlarda huzur yok şimdi
Fitne fesat her tarafta kol gezer
İmdada yetişen Hızır yok şimdi

Bir zalim mazlumu haksız dövende