Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
ŞAİR’İN KENDİ KALEMİNDEN: Ey! Sevgili Halkım bana bu Âşıklık mahlasını sizler verdiniz. Âşık Ali olarak sizinle doğdum, sizinle yaşadım sizinle büyüdüm, sizinle uyudum sizinle uyandım, sizinle ağladım, sizinle güldüm, sizinle üzüldüm, sizinle neşelendim, sizinle çalıştım sizinle yoruldum. Sayenizde şair ve yazar oldum. Ben çağlayancerit’ in eli, dili, teli, aşığı Ozan’ı şairi, Yazarı ve muhabiriyimdir. Ben aşığım, ben ozanım demiyorum bu iki ismi bana siz halkım layık gördünüz ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!