Aşığım deme Şiiri - Fazilet Özcan

Bülbül olup ötmeyi beceremedin
Gülün kıymetini sen göremedin
Aşk hakikatine sen eremedin
Çikipta Aşığım hazım var deme...

Mevlana gibi hic yol gözlemedin
Şems gibi hasretle hiç özlemedin
Aşkın tek yolu var sen izlemedin
Çıkıpta Aşığım sazım var deme...

Eyüp peygamberce sabredemedin
Bir gün olupta bu şer demedin
Bencillik kör etti güller dermedin
Çıkıpta Aşığım nazım var deme...

Ferhat olup çıkıp dağlar mi deldin
Gittin uzak ele çıkıp mi geldin
Oralardan bir tek bağrımı deldin
Cikipta Aşığım sözüm var deme...

Ortalarda çok ey yalancı asık
Sen gibi gezerler hep güzel ve şık
Dünyanın zehrini ic kaşık kasik
Çıkıpta Aşığım közüm var deme...

Gece olur yatar dertsiz uyursun
Sagira insan ses nasıl duyursun
Dağdaki dikenli kuru bayırsin
Cikipta Aşığım özüm var deme...

Akan gözyaşının sebebi sensin
Gökler çoksunde o üstüne insin
Evinde varsada bereket dinsin
Çıkıp Aşığım izim var deme

Senden daha iyi soyle ne olur
Gördük yola çıkan hep yolda kalir
Alan dertten başka söyle ne alır
Çıkıpta Aşığım gizim var deme....

Mutluluk ağacı sayende kuruyor
O ağaç oysa tek seni ariyor
Şimdi dallari ölüm sariyor
Çıkıpta Aşığım yüzüm var deme....