Asi Yılmaz Şiirleri - Şair Asi Yılmaz

Hayatın bütün sancılarını
Yürğinde taşıyorsun
Pörsümüş umutları doldurup cebine
Gülümseyerek geleceğe.

Kimsesiz çağlayanlara bırakıyorsun kendini

Havada hasret kokusu var
Paramparça yüreğim
Zamansız budanmış ağaç gibi düşlerim
Yaşadığımı unutup umutlar tüketiyorum
Senden haber gelir diye fırtına bekliyorum
Yağmur yağsa gözyaşın sanıyorum

Şehir yabancılaşıyor almıyor beni koynuna
Unutulmuşum herhangi bir köşede
Ne arayan kalmış ne de soran
Günlük yaşama uğraşıyla boğuyorum kendimi
Kurtulmaya çalıştıkça günlük kabuslardan
Hırçınlaşıyorum…

Sarılıp sana, uyuyup uyanmamak istiyorum
Çağlar boyu bir yolculuğa çıkmak
Güneşin hiç batmadığı yerlere gitmek
Acıları umutsuzlukları,
Dönemeçlerde bırakarak yürümek
Sımsıkı sarılıp atlamak okyanuslara

Yüreğim kanıyor baba
İstediğim ayakkabıyı alabiliyorum
Ayaklarım çıplak değil
Yüreğim üşüyor yüreğim kanıyor
Bu nasıl bir acı
Dal budak

Yazdığım her söz beni sorguluyor
Gözüme ilişen ne varsa
Üstüme üstüme geliyor
Umutlar boynu bükük dolaşıyor
Hasret yamalı, düşlerimde
Ne kendime sarıla bildim

Rütbesi sökülmüş bir asker misali yürürüm yollarda
Suskunluğum yorgunluğumdan gelir
kime baksam selam vermez olur
tesadüfü rastlantılar geçer sokaklarda
ben sevdalar yazarım yüreğime yinede
kuyruksuz uçurtmalar uçar düşlerimde

Sen hep umutlarımda kal
Küçüğüm
Yüreğime yapışan lokman otum
Düşlerimde büyüyen anka kuşum
Sen büyüme böyle kal

Sınırdan geçerken vurulmak gibi
Görülüp görülmemek arasında bir telaş
Yüreğin yerinden çıkacak
Bir adım daha atsan zabıtlar tutacak
Gözlerime sığınır hayallerin
Sevgiden kavrulan yüreğime değer…

Hazirana sürgün bir çekirdeğim
Ondandır sol yanım hep yangın yeri
Zemheri rüzgarı biryanım
Yağmur görmemiş boy atmamış başak
Koruk kalır meyvelerim