Asi Sürgündür Yüreğim Şiiri - Hasan Kayaalp

Asi Sürgündür Yüreğim

Yüreğimle düştüm yolların en ıssızına,
Ne bir iz kaldı ne de bir ses arkada.
Sürgün yedim düşlerimden, isyanla sustum,
Bir asi gibi kırdım zinciri, kendi yolumda.

Gözlerimde gece, yüreğimde yangın,
Sürgünüm ben, yârin adını anmadan.
Bir hasretin duvarında çırpınır gölgem,
Her adımım biraz daha senden uzaklaşan.

Yıldızsız gecelerde rüzgâra anlattım seni,
Kırılmış bir söz gibi düştün içime derinden.
Sürgünüm bu şehirden, bu hayalden, kendimden,
Bir asi gibi gittim, dönmeden, beklemeden.

Ay küsmüş göğe, ben küsmüşüm ömrüme,
Ne gurbet bana vatan, ne de özlem bir sığınak.
Kalbimde suskunluk, dilimde yarım cümle,
Adını andıkça kırılır her yaprak.

Ağlamaz oldum artık, gözyaşım da asi,
Her damlası taşır içimde seni ve bensizliği.
Sürgünüm, ama kimse bilmez bu yalnızlığı,
Gülüşümde gizlidir içimin sessiz çığlığı.

Yol uzun, umut eksik, rüzgâr dost,
Bir yangın gibi sarar geçmişim her solukta.
Asi bir sürgünüm, ama hâlâ dimdik ayaktayım,
Çünkü en büyük başkaldırı, düşmeden yaşamaktır aşkta.