ASİ ÖFKE
Asi bir öfkedir yüreğim,
Ne çıkabiliyorum içinden,
Ne de çıkmak için bir yol bulabiliyorum.
Boğazım kuru bir yaprak gibi,
Boğulmuş, nefessiz kalmışım.
Yüreğim, yangınlar cehennemiyle yanar.
Nedir bu eziyet, nedir bu acı?
Yorgunum gitmelerinden,
Suskunum, öfkeli sevgime.
Sahnelenmiş bir oyuncuyum ben,
Ne yalnızlığım bildi beni,
Ne de biten zaman.
Leyli, lal olmuş yüreğim,
Dilsiz bir yürek çırpıntısı.
Sisli ve öfkeli bu yürek,
Yalnızlığa mahkum edilmiş,
Hücre gibi tutsak kalmışım
Bütün özlemlerime.
Anladım ki, sen yoksun artık,
Hayalin kalır yüreğimin sızıntısında.
Kayıt Tarihi : 22.7.2025 10:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Asi öfke, sustukça büyür içinde; bir gün konuşursa dünya yanar."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!