Kavruk coğrafyamın coşkun rahmeti sensin,
Kurak topraklara cansuyu olup da can verensin,
Gönlüme düşen ferahlık, umudun sesi,
Sen çorak iklimimin inadına yeşerensin ası...
Güzelliğinle kızıl güneş'e meydan okursun,
Her bakışın bir alev, her gülüşün şafak.
Umut çiçeklenir dokunduğun her yerde,
Sen karanlık gecede yol gösteren, ışıksın asi...
Tadı bende erişilmez bir lezzet vuslatın ,
Ömre bedel olur içtiğim her yudum ,
Dinmez bir acı, bir sızı, ayrılığın,
Sen üzünlü bir şiirsin asi, ruhumda yankılanan...
Vakitsiz bir yas basar yüreğimi,
Bastırır ansızın bir hüzün mevsimi.
Kaybolmuş bir yitik, derin bir boşluksun,
Sen bir matem çiceğisin asi, gözyaşlarımla sulanan...
Sen yaşama katık, en değerli aşsın,
Ekmek gibi aziz, su gibi temiz ve paksın.
Çölleşme sanki, sanki kıtlık yokluğun ,
Yeşeren umudun en güzel filizi varlığın...
Mavi düşlerimin yaramaz ve asi kızı,
Bir isyansın sen gönlümün derinliklerinde saklı,
Uçsuz bucaksız hayallerimde sen varsın,
Ve sen düşlerime düşüncelerime hükmedersin...
Kayıt Tarihi : 1.5.2025 23:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!