Ekmeği bölüşerek yürüyeceğiz günlerce
Toprağı eşeleyip, tozu yutacağız birlikte
İnsan ki kol kola, omuz omuza verendir
Ne kavga tükenir ne kavgaya dönüşen o çile...
Dulda keser rüzgarı, bir dalda açar türlü çiçek
Ağacı besleyeceğiz, suyunu vereceğiz önce
O can ki eninde sonunda meyve verecektir
Ne gurbet tükenir güzde ne sıla kaybolur o gizde...
İşte budur kalanların ve gidenlerin hikayesi
Şahidi gökyüzü, bulutlara yüklenir o eski sızı
Sevgili unuttum zannetme seni
Yerin ayrıdır yürekte, o asi sevdanın onulmaz eriyiz, eri nihayette...
Bülent Öntaş, 11/11/2025
Bülent ÖntaşKayıt Tarihi : 29.11.2025 02:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!