Önce yedi yiğit bekledi
Encilüs dağında,
Bir kehf içinden seni
Faran dağlarında…
Seni beklediler susayan gönülleriyle,
Taşlanmış kalplere isyan ederek
Senin sevgilini sevdiler senden önce
Öldüler sevgilinin yolunda giderek…
O sevgiliye sığındılar kalpten,
O sevgili nuruyla şereflendirdi hepsini birden…
İnananında inanmayanında gözleri kamaştı
O nuru bakiden…
Önce yedi yiğit bekledi
Encilüs dağında,
Bir kehf içinden seni
Faran dağlarında…
Üç yüz yıl uyuttu o ashabı,
Bir güz rüzgârıyla…
Bir sabaha karşı uyandırdığı,
Seher rüzgârında…
Uyandıklarında zamanı aşmışlardı,
O sevgiliye artık tam inanmışlardı
Onlar kehfin ashabıydı…
Onlar senden önce sana inananlardı…
Önce yedi yiğit bekledi
Encilüs dağında,
Bir kehf içinden seni
Faran dağlarında…
Ve bir ümmet bekliyor seni,
Mirac gecelerinde,
Ramazan sofralarında,
Gündüzlerinde, uykularında,
Bir ümmet bekliyor efendim
Kehfte bekleyen ashabın gibi,
Kendi gönül mağaralarında…
Celâlettin YÜNEL
Celalettin YünelKayıt Tarihi : 2.8.2021 13:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!