Arzuhalim* Şiiri - Ramazan Öncel

Tarlalarda yitirdim çocukluğumu
Korkularda unutulmuş gençliğim
Tadımlık kalmış sevdalarım
Köy çocuklarının yüreğinden
Koparılmış öğretmenliğim
Yurt dışına sürülmüş divaneyim
Akan zaman içinde
Geçen koca bir ömür
Anlat anlat bitmez
“Kara yılan hikayesi” gibi
On kardeşli bir horantanın
Ortanca çocuğuyum
Kabuk kırma mücadelesindedir
Yaşama ilk kafa tutuşum
Köy kabuğunu kırmak için
Okul formülüne asılıp
Daha bıyık terlemeden
Ülke kurtarmaya soyunmuşum
Ne çocukluğumu yaşayabildim
Oyunlara doya doya
Nede gençliğimi
Çocuk yaşta
Ev külfeti bindi omuzlarıma
Sevgililerimize bacı dedik
Yüreğimizin derinliklerinde
Utangaç çocuklar gibi
Aşklarını saklayan
Tığ gibi devrimcilerdik
Oysa bacı dediğimiz selvilerimizi
Faşolara zontalara kaptırdık
Hep ayak üstü yaşayarak
Ayak üstü acele yaşamı kovaladık
Tam yakalayacağımı sandığım anda
Avuçlarımın içinden
Kayan yıldız misali
Akıp gitti günlerim
Derin acıların tortusunda
Beklemeye alınmış
Bir yontu gibiyim şimdi
Geriye dönüp de baktığımda
O kadar çok keşkeler
Birikmiş ki
Hiç birini gerçekleştirme şansı
Yok gibi
Hala koşmak haykırmak
Dipsiz kuyulara bağırmak istiyorum
Biliyorum hissediyorum
Hala
Yüreğim kabına sığmaz bir delikanlı gibi
Çocukluğumu
Gençliğimi
Yarınlarımı çalanlara
Öfkemi kusmak istiyorum
Sevdalarıma da kavgalarıma da sadığım
Ve biliyorum
Hala tarih bizi doğruluyor
Oysa
Ben sen yani biz
Emperyal sömürülere
Çete mafya devlete
Bil cümle
Rutin dışı işlere
Zorbalık ve işkenceye
Karşı
İnsanca
Kardeşçe
Eşitlikçi özgür bir ülke
Bırakmak içindi
Gelecek kuşaklara
mücadelemiz
Yani gülüm
Sosyalizmdi bizim sevdamız
Yenildik....
geçici bir mevzi kaybı
Asırlık çınar misali devrildik
Öldürüldük
Bir gece yarısı
faili meçhullar da
Çığlığımız kör kuyularda asılı kaldı
Yargısız infazlarda okunur adımız
Kurtulanlardan bazılarımız
Kolay yolu seçip
Ülkeyi yobazlara faşolara bırakıp
Kapağı Avrupa’ya attık
Politika bu boşluk tanımaz
Devlet patentli faşolar
Özel tim kontur gerillalar
Boşluğu doldurdular
Bu güzel ülke
Yani Anadolu Botan
Bu cennet köşesi vatan
Çetelere peşkeş çekilerek
Tarihinin en karanlık dönemini yaşadı
Hiç bir dönem bu kadar düşürülmedi onur
Hiç bir zaman bu kadar aşağılanmadı halkım
Ama
Kaçmışlığımla bunda bende pay sahibiyim
Ahtım şartım olsun ki
Ülkeme olan bitmez sevdamla
Ekmek ve gül kokulu günlere
Uç verene dek
Bu kavga
Bu can bu tende durana dek sürecek
İşte gülüm böyle dir benim arzuhalim.

*Bu şiirim 'Akıp Giden Günlerimiz' Adıyla 'Bir Tutam Işık' Adlı Şiir kitabımda yayınlandı