Arzu Özkan Şiirleri - Şair Arzu Özkan

Bir kadın, saçlarını yağmura verdi
Belli olmasın diye gözyaşları
Senelerce, üşürken bile hep yandı
Geçmişte yaptığı hatalardan utandı
Bir kadın, yağmurda saklanmak istedi

Bugün şehit oldum ben
Vücudumu benim gibi asker olan
İki vatan evladı, bir tabuta koydular
İşkence için önce beni bir kere vurdular
Sonra, altımdaki görevli askerlerimi
Asıl işkenceyi yapmak istekleri

Bütün görüntüler gitti,
Sadece hoş bir ses kaldı
Yürekte.
İlk olarak annenin gözlerini,
Görmek de güzeldi
Bir bebek gibi.

Böyle mi yaklaşırmış gece
Böyle mi basarmış karanlıklar
Bu gece yok mu, bu gece
Hangi sahte ışıkları
Barındırır, biz biliriz
Hangi pislikler

Of, bu sahte ışıklar
Her akşam, her akşam
Bu sahte ışıklar altında
İnsanlar ne yapar
Ben ne yaparım
Apartman katlarında

Ben Seviyorum Seni Küçükken toprağını yerdim Annem kızardı Ağaçlarına çıkardım günboyu Meyvelerini yerdim olgunlaşmadan Annem kızardı Yollarında kaybolurdum çoğu zaman Giderdim, giderdim, daha da gitmek isterdim Annem kızardı En güzel kınalı kuzuları senin otlarınla yayardım, Ne güzel o kuzuların gözleri İnsana hep muhtaçmış gibi bakar Benim sana baktığım gibi Kucaklamaya çalışırdım,yorulmasınlar diye Annem kızardı... Gençlik çağım gelmiş, haberim yok hala annemin sevgisiyle Çocuk zannedermişim kendimi.. Muhtarın oğlu karşı yamaçtan bağırdı: - Mehmeeeett.... Mehmeeeeett -heeeee duyuyom seni -Askere gidiyomuşun hee -heeee Gidiyomuşum askere Muayene filan sağlam çıkmışım Kapının önünde davul zurna Köyün gençleriyle halaya durmuşum Boynuma Ayyıldızlı bayrağım dolanmış Muskamı da takmışım Annem ağlıyor Babam mezarda, görür beni kesin bilmediğim yollara hayranlıkla bakarken İşte Nizamiye Kapısı Ne kapı ama, geniş, büyük Devlet Devlet Göğsümü kabartarak geçtim içeri.. Hayalini kurduğum asker kıyafetleri Resmimi hemen çerçeveletip asmış annem her gelen görsün diye Gururlanırmış benimle... Nöbetin zorluğunu yaşamadım Amam bir çok aydınlık varken Gözlerini karanlığa dikmek ne kadar endişe verici bir kıpırtı,bir hareket karanlık herşeyi gizliyor çok dikkatli olmam lazım Yalnız değilim ama senin herköşenden gelen benim gibi çok arkadaş var Omuz omuza koşuyorsun eğitim yapıyorsun.. Çatışmaya gönderdiler bizi Annem bilmesin diye telefonda yalan dolan Tatbikattayım zannediyor Öyle bilsin.. Ben Seviyorum Seni O yüzden bu dağlarını sahiplendim Kınalı kuzuları kucakladığım gibi, hep kucaklamak istedim seni her fırsatta sana uzanan elleri kırmak istedim hep sana göz koyanların gözlerini oymak benim görevim bu yüzden kalbimde yaktığım her ateş İntikam Ateşi nasılda vuruyor kar soğuğu yüzüme ayaklarım donmuş mu hissetmiyorum bu ateş beni ısıtır... Silahımı öptüm, çatışma başlamadan önce Farzet ki, toprağını, ağaçlarını,yollarını kuzularını,dağlarını taşlarını öptüm Hainlik yapmayan ne varsa öptüm farzet.. Sesler sesler, kulakta yankılanmıyor sadece her yerinde yankılanıyor ötede, beride nerden gelirse Bu çatışma sesleri Bir anda şükrederken buldum kendimi: -Çok şükür Allahım, çok şükür hainlik etmedim sevdiğim vatanıma şükür Yarabbi, derken, o ses: -Mehmet yamacın başında, vurulmuş -Benim Mehmet ben beeeennnn duymuyorlar beni Diğer bir ses daha: -Mehmet şehit düştü,sırtından sırtından -Benim Mehmet ben beeeennnn.. Hala şükrediyorum Hainlik etmedim sana Annem dahi olsa,herkese sırtımı dönerim Sana Asla Ben Seviyorum Seni. Yamacına yaslandığı dağ Bir Çoban Mehmet vardı dersin burdan gelip geçenlere Vatanını sevdi,canını verdi,dersin değil mi? Kuzular melesin yamaçlarında Ben de kınalı kuzundum senin Ağaçlarından meyve yesin çocuklar Yolların hep varolsun,hiç bitmesin Bir Çoban Mehmet geçti bu yollardan der misin? Hiç denizini görmedim ama gördüğüm köyden bin kat büyükmüş Gözlerim deniz Annem derdi:-Mavi gözlüm Annem kızmaz bana bu sefer, gururlanır daha çok O da sever seni -Vatan Sağolsun, der bilirim Ben Seviyorum Seni... Er selam durdu yaklaştı,komutanına -Komutanım,ben yanındayken son nefesini verdi Çoban Mehmet Dedi ki; Devlet, Devlet Arzu Özkan- Şehitlerin Şairi, gururla....

Üstünde yaşadığımız toprağın
Kırmızı-Beyaz gelincikleriyiz biz
Rengimizi bayrağımızdan alırız
Ürünümüzü Çukurova dan
Pamuk tarlalarından toplarız

Bir yola çıktı mı insan, önce kimi arar, ne ister,
bir yola çıktı mı insan, önce dostlarını arar, ahde vefaya aşkı olan yürekleri ister
bir yola çıktı mı insan, ölümüne
bir yola çıktı mı, bir daha dönüş yok,
insan, dostlarını arar, onu arkadan vuracakları değil,
bir yola çıktı mı insan

Ey güz
Ağaçlar boşuna yapraklarını
Dökmezmiş, sen gelince
Baharın kalıntıları mıydı bunlar
Sararmış yaprakları
Nasıl da süpürürsün yerden

Susturun bu sesleri
Bu sesler karanlıkların sesleri
Susturun
Duymak istemiyorum
Acı ve yalnızlık hissediyorum
Nerde kimsesizlerin kimsesi