Tek kişilik oyun hayatım sana:
Binbir renkli ışıltılarını sunduğum kalbimin,
Gülen yüzlerin arkasına gizlenen hıçkırıklar kahkahalarım.
Maskelerimse yüzümde gündüz-gece,
Sensizlikten ürkerek taktıklarım.
Küçük çocuk olurlar bazen sözlerinde gülen,
En büyük sırrımdın, sen bile bilmezdin.
Hayat avuçlarından nefes almaktı.
Var oluş kaynağımdın.
Her sabah güneşin doğuşuyla dudaklarıma kattığın gülümseyiştin.
Ama sen bilmezdin.
Sana iki – sıfır yenik yaşantımın içinde bir mucizeydin.
Siyah tül bakışlarından silmek isterdim geceyi.
Dostluğun anlam kazandığı ellerine çizmek isterdim serbest çağrışan yedi rengi.
Yaşam en berrak halini sunsun sana tıpkı kalbin gibi.
Biliyorum kar çiçeği.
Gözlerinde yeniden uçuşacak minik kelebekler
Saat üçtü ve ben hüznün başkentindeyim.
Karanlığın yağmur yüklü bulutları,
Gözlerime en görkemli tahtını kurmuştu.
Beynim anılarının yaralarını onarmaya çalışırken;
Ne yazık ki kalbim!
Yapılan tüm çabalara rağmen,
Tüm evrende sen varsın.
Bazen Satürn kadar uzak,
Güneş kadar sıcak.
Düşlerimde sen varsın;
Gökkuşağı gibi yedi renkli,
Koyu yeşil ormanların derin melodisi.
Kara bir gün kapkara...
Kan bile siyah damarlarda.
Gözyaşı hüzün olmuş bulutlarda.
Ne anneler ağlamakta o simsiyah ufuklarda.
Bebeğiydi onun hala yirmi yaşında olsa da,
En güzel ninnilerle büyümüştü kollarında.
Bir yaşam arıyorum,
Rengini senden almış o kadar beyaz...
Islak gözlerimi ve tüm mutsuz düşlerimi hapseden,
Gecenin üçünde uyandırıp yüreğimi sızlatan,
Yankılarını saklayan sessiz adımlarımın,
Gökyüzü ne kadar siyahsa bugün,
Kalbim o kadar beyazdı her an sana.
Tıpkı özgürlüğe uçan martılar gibi.
Sana mıknatıslanırken yüreğimin duyduğu çocuk heyecanı gibi.
Çıkmaz sokağımın açılan kapısı,
Ayaz gecelerin sıcak sabahları gibi.
Aşk bundan fazlası olamazdı anlamıştım.
Onu yaşatan sendin.
Gözlerin dumanı tüten kahve sıcaklığında,
Ama bazen okyanuslar kadar uzak...
Yine de biliyorum ki dalgaların bana yakın,
Benden bir parça duyguların...
Benliğimin en hassas köşesindesin.
Öyle korkarım ki kırılmaktan ve seni kırmaktan.
Gözlerimde yedi renkli sevinçleri yaşatsam da,
Sen görmezsin;
İki damla zarif hüzün gibi akarsın yanaklarımdan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!