Artvin'im Seni Şiiri - Fatih Meydan

Sana hasretimden destanlar yazdım
Öyle özledim ki Artvin’im seni
Sende doğmasaydım ben ben olmazdım
Öyle özledim ki Artvin’im seni.

Vatanım toprağım ata diyarım
Her nereye gitsem sen de bir yarım
Seni şehirlerin piri sayarım
Öyle özledim ki Artvin’im seni

Dağında kardeştir kuzular kurda
Renk renk çiçek açar fikirler burda
El ele verilir halayda barda
Öyle özledim ki Artvin’im seni

Dört mevsim eksilmez karçalın karı
Cevizi zeytini ayvası narı
Adam gibi adamların diyarı
Öyle özledim ki Artvin’im seni

Doğası harika şifa havası
Yüz yirmi endemik bitki yuvası
Atatürk çizgisi millet davası
Öyle özledim ki Artvin’im seni

Tarla çayırını sürüp ekseydik
Pekmez kaynatsaydık pestil dökseydik
Çile çekeceksek sende çekseydik
Öyle özledim ki Artvin’im seni

Hasret bırakmıyor inan peşimi
Süslüyorsun hayalimi düşümü
Gelirim gün olur alır başımı
Öyle özledim ki Artvin’im seni

Yaylalarda oynar kuzular taylar
Aktıkça köpürür derende çaylar
Bu garip gurbette gönlünü eyler
Öyle özledim ki Artvin’im seni

İflah olmaz ben de hasret yarası
Bölünmüşüm gurbet sıla arası
Kavuşmanın gelsin artık sırası
Öyle özledim ki Artvin’im seni

Yanıyor inan ki Fatih'in bağrı
Ulaşsın göklere bu masum çağrı
Bir gün şafak sökse Artvin'e doğru
Öyle özledim ki Artvin’im seni

Fatih MEYDAN