Artık Yoruldum Şiiri - Necati Öztürk

Nice hayalleri tükettim yinede bıkmadım
Nice zorluklarla savaştım yinede yılmadım
Nice acıları yaşadım yinede dayandım
Nice yokuşları aştım yaşamaktı amacım
Artık yoruldum bir yerde durmalıyım
Kendimi toprağın bağrına salmalıyım.

En sevdiklerimde tükendi umutlarım
Katlanarak çoğaldı çektiğim acılarım
Kim ne yaparsa yapsın sen sev beni Allah'ım
Yalnız sensin bana yar sanadır dualarım
Artık yoruldum bir yerde durmalıyım
Kendimi toprağın bağrına salmalıyım.

Sırtımda taşır iken bıkmazdım usanmazdım
Uykularımı bozardım yinede yorulmazdım
Bazen küçük bir çocuk olmaktan kaçınmazdım
Canımı onlar için verseydim zorlanmazdım
Büyüyen o minik düşlerin isyanıyla yıkıldım
Artık yoruldum bir yerde durmalıyım
Kendimi toprağın bağrına salmalıyım.

Ne gönlümde yar durur ne gözümde dünya var
Gündüzüm gece olmuş berisi hepten zarar
Bir sürgünü yaşarım içimde diyar diyar
Vuran vuranadır can bir tanede sen vur yar
Artık yoruldum bir yerde durmalıyım
Kendimi toprağın bağrına salmalıyım.

Gözlerim bulanık azaldı ışık
Saçlarım siyah, beyaz karışık
Ellerim buruş buruş cildim kırışık
Artık yoruldum bir yerde durmalıyım
Kendimi toprağın bağrına salmalıyım.

Günahlara kefaret herkes sevap yapardı
O eski çeşmelerdi öyle berak akardı
Veren eli alandan herkes üstün sayardı
Bir insan aç kalsaydı herkes utanç duyardı
Şimdi o çeşmelerden akan sular kalmadı
Şimdi yazlık saraylar arabalar çoğaldı
Sermaye değerlendi insanlık rafa kalktı
Şimdi aynı bedenden meçhul dallar baş saldı
Para kasaya girdi fakir erzaksız kaldı
Artık yoruldum bir yerde durmalıyım
Kendimi toprağın bağrına salmalıyım.

29/05/2009