Artık Yeter Şiiri - Hamit Atay

Artık Yeter
Yeter!
Daha ne kadar susabilirim?
İçime içime ağlayarak
Daha ne kadar seni yaşayabilirim?

Yetmedi mi kırdıkların,
Yetmedi mi sustuklarım?
Bir sen vardın,
Bir de senden kalan boşluk…

Ben o boşluğun kenarında
Her gece kendimi topladım.
Ama artık yok!
Toplayacak halim de,
Sana dökecek bir damla gözyaşım da yok!

Sen gittin,
Ben kendime döndüm.
Birlikte ördüğümüz her hayal
Benim üstüme yıkıldı.

Delik deşik ettin beni.
Yetmedi mi?

Şimdi ben —
Susmuyorum artık!
Büyüttüğüm acının içinden
Kendi sesimi çıkarıyorum.

Adını anmadan yaşayacağım günler var önümde.
Adını kazıdığım her duvardan
Sileceğim seni.

Yok sayacağım,
İzini değil, seni de!
Ne yazdığın şiir,
Ne sustuğun cümle olacağım!

Ben artık,
Yaralarımı sevmeyi öğrendim.
Ve senin sevginin
Zehir olduğunu da!

Git!
Gitmiştin zaten...
Bu sefer ben göndermiyorum,
Bu sefer ben
Kurtuluyorum.

Kalbimde hâlâ sen varsın sanıyorsan —
Yanılıyorsun.

Artık yeter!
Ben bendeyim.
Ve bu kez
Geri dönmeyeceğim.

Şiir Hamit Atay