Artık uyumuyoruz... Şiiri - Hasan Belek 2

Yalanlarla bezendi, yollar hep bozuk duman,
Hakikat gizleniyor, hep uyutuluyoruz.
Ne kötü bir düzendi, yollar hep kırık saman,
Mazlum hep izleniyor, hep uyutuluyoruz.

Sermaye büyütüldü, alın teri satıldı,
Vicdanlar köreltildi, adalet de yutuldu,
Hakikat susturuldu, zulme perde tutuldu,
Garipler gizleniyor, hep uyutuluyoruz.

Maskeler takılınca, yüzlerde hep riya var,
Sözden hak atılınca, yalanlarla doldu yar,
Kardeşlik dağılınca, ar oldu bu yüce kar,
Vicdanlar kirleniyor, hep uyutuluyoruz.

Zenginler şatafatta, fakirler hep ekmeksiz,
Ocaklar söndürüldü, garipler de sevgisiz,
Umutsuz gün arafta, mazlumlar da hep sessiz,
Adalet kayboluyor, hep uyutuluyoruz.

Her köşe hırsızları, pusuda gizlenirler,
İhanetin izleri, kalplere çizilirler,
Mazlumun gözyaşları göklere süzülürler,
Gerçekler saklanıyor, hep uyutuluyoruz.

Toplum mühendisleri, akılları çeliyor,
Hak yerine masallar, sanki bize geliyor,
Mazlumların sesleri susturulup eliyor,
Hakikat kayboluyor, hep uyutuluyoruz.

Ey Hak! Bu devran böyle, hep ebedî sürmesin,
Mazlumun gözyaşları da yerlere girmesin,
Adaletin sancağı hep yukarı dikilsin,
Kul Hasan’i der ki biz hep uyutuluyoruz.

Maskeler düşecek, riya eriyip gidecek,
Bir kardeşlik türküsü gönüle yürüyecek.
Zulme karşı direniş, sel olup büyüyecek,
Kalpler nurla dolacak, artık uyumuyoruz.

Ey Hak! Senin adınla hakikat seslenecek,
Zulümle kurulmuş her taht bir gün devrilecek.
Mazlumun gözyaşları rahmete çevrilecek,
Kul Hasan’i der ki biz artık uyumuyoruz...

Hasan Belek
22 Eylül 25
Paris