Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Uyumak, rehavetle yaşamak sorgulamadan bilmek kolay öğreniliyor anlaşılan. Neden yorsun kafasını gömmek varken kuma. Üstad tebrikler taşı gediğine koymuşsun. Daha ne denir ki...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta