Gözlerimden süzülen yaşlara mani olamıyorum
Ağlamam seni kaybetme duygusumu bilemiyorum
Yoksa sırtımdan hançerlemen mi anlayamıyorum
Bu kadar kör olduğum için kendimden nefret ediyorum
Yoruldum tükendim istesem de peşinde koşamıyorum
Birzamanlar kendimi dünyanın en mutlusu sanıyordum
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Şimdi yüreğimin hertarafa dağılmış kırıklarıyla uğraşıyorum
Hiç inanmazdım bak neler yaptın, seni artık sevemiyorum
yüreğin tükenişinin resmi...
selam ve saygılar güzel çalışma..
Şiiriniz çok güzel ama bir söz vardır bilirmisiniz Sevdiğini bırak gitsin eğer geri dönmüyorsa zaten hiç senin de olmamıştır... Daha çok güzel şiirlerinizde buluşmak dileğiyle başarılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta