Artık Köle Değilim Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Ey kanunsuz, ey kitapsız, varsın namın-şöhretin, tahtın-tacın
Sofranda bal-kaymak, haviyarın olsun
Dünyaya malına doymak bilmeyen
İblis
Acıdan zevk alan
Zalim
Mazlumlara kıyan
Zorba
Benim ne kireç badanalı bir odam
Ne bir baş kuru soğanım
Ne pişmiş yemeğim
Ne öküzüm
Nede bir parça tarlam oldu
Ben yoksulların sesyim
Yoksulum
Hep yoksul
Hamursuz teknem
Harabe evimden başka yoktur hiçbir şeyim

Benim gecem belli değil, benim günüm belli değil
Her anımda ah, her anımda gözyaşlarım var
Sayende zulum hem başımda
Zulum hem aşımda
İblis
Can yakan zenginliğin yıkılısın
Şu yarım yamalak dünyada
Peyderpey tükenesin
Artık
Hayır mı, şer mi? Bilmem
Ayağa kalktım
Silkelendim
Zincirimi kopardım
Ey yaşam yasasını bilmeyen
Binbir belana karşın
Elbet bir gün
O güvendiğin
Canıma
Kıymaya çalışan, ölümü elinden alacağım
Yaşamak, aydınlık güzel günler benim de hakkım

Bana, haybeden namaz, cennete, huriler sunan
Haybeci
Gayri esirin, mülkün, kölen değilim
Bundan böyle
Her kötülüğün hasmıyım
Ben
Eğer zülmü alkışlarsam, hiç adam değilim
Kâh işçi, kâh yoksul, kâh köylüyüm! Ama senin gibi haram değilim

Mehmet Çobanlğlu
18.04.2025
İstanbul