Artık Güller Ağlamayacak

Sana dair yorgunluklarım var bilirim
her gönlün mısrası olur, kalemler başka
bir çağırsan çatlar toprak dirilirim
kokun şiirlerim de seninle dönüştü aşka

kalem ucunda gülleri kimler kanattı
herkesin bir monorozası siyah güllerde
gülüşün toprağımda başlayan hayattı
kardelenleri zambakları gülleri
bilmem şiirlerde kimler ağlattı

kıskanma beyaz toprakta açmış gülleri
yağmurlar sular yüreğimde vahşi çiçekleri
aşkın yüreğimden dökülür lale yanaklım
beyazın bir başka adı olmalı
bir şair bir şiir dikse sende kalır aklım

gülüşün toprağıma dökülen hayattı
beyaz menekşeleri zambakları gelincikleri
bilmem şiirlerde kimler ağlattı

kırılgan şiirlerim vardı benim
sakladığım nergislerin gözyaşları
ayın şavkını söndürür
orkidelerde bir vahşi gurur
adresi belirsiz yasemenler
ince bir sızı türkülerde
bilmem gülleri gülleri kim vurur