Tahammül zincirini kopardı bu sessiz dil
Sabrımı bağlamaya,bir tek sicim kalmadı
Çek elini üstümden insaf eyle be katil
Hep böyle ağlamaya artık gücüm kalmadı
Dünyam yıkıldı sanki,zindan oldu şehirler
Gözyaşımı bıraksam taşar bütün nehirler
İçime attıklarım yılanları zehirler
Acıyla yaşamaya artık gücüm kalmadı
Hayatımı söndürdün gündüzümü kararttın
Ömrümu yedin benim saçlarımı ağarttın
İsyanım dile geldi azraili arattın,
Canımı taşımaya artık gücüm kalmadı
Bilmiyorsun bu şiir kaç gecede yazıldı
Yedirdiğin her lokma boğazıma dizildi
Mutluluk hayalleri bir kazada ezildi
Seninle yaşamaya artık gücüm kalmadı
İçmedin mi elimden hiç bir bardak tatlı su?
Söyle Allah aşkına yok mu vefa duygusu
Ne çok suçlu olsamda kalmalıydı saygısı
Derdimi anlatmaya artık gücüm kalmadı
Kayıt Tarihi : 18.7.2012 15:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (2)