biliyorum
bir tek ben değilim
yarattığım sürgün şehrin
gönüllü tutsağıyım
yalnızlığın arttığı
eksilmediği anlardayım
uzun gecelerimin
gizemli düşlerinde
hep böyle buruk
uzak tatlardasın
uzaktaki yakınım
kim olduğunu bilmediğim
platonik sevdiğim
hayalini kurduğum
hep beklediğimsin
yine yağmurlar yağıyor
sürgün şehrimin
ıssız sokaklarına
ıslak ve soğuk
üşüyorum
bir ömür beklediğim
özlediğim
artık gelmelisin
bu sürgün şehrin
tek tek ördüğüm duvarları
senle yıkılmakta
10.02.06
Birsen AteşKayıt Tarihi : 10.2.2006 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)