Artık…
Uzaklaştım ya —
Artık göremem diye
Fark etmedim mi sanıyorsun?
Yol ararken, kederli
Çöle dönen yüreğime
Yaşadığımız sahte dünyada,
Sensizlikten…
Kayboldum.
Can havliyle çırpınırken,
Çıkmazlarda kalıp
Kayalıklardan sarkarak
Sonsuzluğa yuvarladım bedenimi…
Sağır oldum.
Lal oldum.
Yüreğime gömdüm çığlıkları.
Sustum.
Artık benimle konuşmuyorsun!
Canın sağ olsun.
Sadece…
İyi göreyim seni.
İyi ol ve yaşa.
Çünkü —
Yaşam sadece
Umursayan gönüllerde hayat bulur.
Tesellim ise,
Umursuyor olman.
Deprem yıkıntılarında kalsa da
Umut…
Derman —
Hayallerde.
Şimdi,
Bize ait dünyada
Hayal kurmak da yasak ya!
Çünkü…
Yağmurlar ıslattı
Kuş tüyü hayalleri.
Hayat,
Ağırlığımızı taşıyamadı.
Pamuktan ipliğe bağlıydı…
Koptu.
Savrulup parçalandı
Uçurum diplerinde.
Her parçası bir yana dağıldı…
Toparlayamadık.
Toparlayamayız.
Artık…
ADG-2009
Ali Dost GürgözKayıt Tarihi : 23.5.2016 11:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!