Arkadaşım Şişeler Şiiri - İrfan Kökten

ağzımıdan kelime cuvalını açtım
kulak veren olmadı
dilim öylece dışarda kaldı,
baktım duvara
baktım tavana
içim hariç her şey suskun du
derin derin iç çektim
elimi yumdum
duvara tekme attım
alkolsüz güne kapıyı çektim
meyhanenin en süslü yerine astım çeketi
masam hazır
şişe ortada
bir zamanlar muhabet etiğim şişe bana bakıyor
çoktan beri puşluk yaptığım şişe
hani kızıp yere attığım
üstüne tükürdüğüm şişe
bana bakıyor
tükürdüğüm için özür dilerim
en iyi sıradaşım senmişsin