Arkadaş Şiiri - Dörtdivanlı Ali Balaban

Bir omuz arar insan, yükü ağır olduğunda
Bir ses, sessiz gecelerde yankılandığında
Paylaşacak ekmek, paylaşacak sır bulduğunda
İşte o zaman anlar, kim gerçek arkadaş aslında

Gerçek dost zor günde bile durandır yanında
Şiddeti ne olursa olsun elini çekmeyendir fırtınada
Sevincini kıskanmayıp senle kahkaha atabiliyorsa
Dost acını görmezden gelmeyendir bu hayatta

Kimi geceler oldu sokakta yürüdüm tek başıma
Kendi gölgemdi yoldaşım ulaşamadım arkadaşlarıma
İlk kaçan onlarmış meğerse yağan ilk yağmurda
Ama yine de vazgeçmedim dost olmaktan hayatta

Her gülümseyen dost değilmiş geç kaldım anlamakta
Kimileri ne yazık sadece hava güneşliyken yanında
Meğer içi buz tutmuş köhne kalpler varmış dünyada
Dostum diye bildiklerim sustu en zor anımda

06 Haziran 2024 ALİ BALABAN