Bu gün açtım camlarını arka odaların.
Ne kadar birikmiş varsa serdim güneşe.
ne çok acı, ne çok hayal ne çok umut birikmiş meğerse.
Saldım hepsini kanatsız kuşlar gibi.
Uçamazlar bilirim yoksa saklar mıydım yıllarca.
Zamanı gelmişti artık çaresiz bıraktım.
Vefasızlıkları, yalanları, korkaklıkları
Koydum bir kenara onlarla hesabım var diye,
Gözyaşlarını saldım gökyüzüne baharlar yeşertsin diye.
Bütün odaları temizledim
hizmetçi ruhum yeni bir ilmek atsın diye,
11-07 -2012
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Arka odalarda biriktirdiklerimiz; kederimiz, sıkıntılarımız,şaşkınlıklarımız, umudumuzun kırıldığı noktalar. Çokça biriktirmemek gerek onları PPENCERLERİNİZ hep açık olsun. Güzel paylaşım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta