Arınırcasına Şiiri - Murat Akbaş

Suskunluğum,
Geleceğe dair korkularımı...
Gözlerim kapalı,
Yokluğa düşmüşlüğümü...
Elim kolum bağlı,
Kırılmış dal gibi
Uzaklara gidemiyorum.
Yakınlarım ise bana uzak
Nedendir bilinmez.
Kendime kızıyorum.
Bu kin öfke neden,
Hiçbir şey yaşamamış gibi,
Gel de kızma....
Kendimle hesaplaşırken;
Bir de dışardekilerle uğraşmak cabası,
Çık çıkabilirsen işin içinden....
Git balık tut der gibi, boşver
Hani kötü alışkanlıkta yok ki...
Ne içsek, süt mü?
Yoksa uzun bir yürüyüş mü?
Artık bu oyunlarda kurtarmıyor.
İçimdeki sesi dinle diyor biri...
Ben ise ağlamak istiyorum.
Hem de hıçkırarak....
Sonsuzluğa bir baş kaldırış...
Arınırcasına....