Ey Bal Gözlüm
Şiirimin Aşk Huması
Baharım ın Aşk Goncası
Ömrümün Tadı Tuzu
Kalbimin Sevgisi Gölgesi
Aç Gönül Kapını
..Sen yoktun
Bilmezdin gece nasıl sensiz
nasılda yalnız,
Bir yürek nasıl ağlar
Bir şiir nasıl doğar,
Ve bir adam nasıl ölür ,
Gül Yaprağı
Dalına Değmez Oldu
Hasretin Dalları
Yağmur Döküyor
Gurbeti Şaştı Sıla Yurdu
Yolları Erişilmez
Gecenin
O Manasız Bakışları
Süslerken
İçimin Yangınlarında
Yar Bakışlım
Gözlerin Aklıma Gelir
Tutuşursun
Zemhwrinin kar tozuyan yangınında..
Sen bilme
Uçsuz bucaksız deryanın gizemini ..
Sen gelme
Yol Bilmez ayakların
İki Çayın Arasında
Günün
En Derin Merhabasında
Gülüşünü Demledim
Sen Çay İç
Bende Dudaklarından Dökülen
Nasıl da gidiyorsun adım adım
Sensizliği bırakırken ardında
Karanlığa bakar gibi ardından..
Bağırmak mi susmak mi ?
Sensizliğe varış...
Yorgun bir kalp ten dökülen güzel
Dilim dilim ince seni sevince
Ayrı hüzün güzel gözün senin özün.
Bir Hasret geride kalan yorgun ben...
Dahası uzun sevdası mahzun gulen yüzüm..
Kalpte saklı uzaktan kendince haklı .
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!