Arif Berberoğlu Şiirleri - Şair Arif Ber ...

0

TAKİPÇİ

22 Eylül 1959’da, on çocuklu bir köylü ailenin ilk çocuğu olarak Antakya’da doğdu.
İlk ve ortaokulu Reyhanlı Yatılı Bölge Okulu’nda okudu. 1976’da Van Sağlık Koleji’ne girdi ve bu okulu 1981’de Konya’da bitirdi. Aynı yıl Kars’ın Göle ilçesine bağlı bir köy sağlık ocağına sağlık memuru olarak atandı, bu köyde yaklaşık dört buçuk yıl çalıştı.
Askerlik sonrası (1986) tayinle Ankara’ya geldi ve AÜ-DTCF Rus Dili ve Edebiyatı Bölümü'ne başladı, 1990’da buradan mezun oldu. 1991-92 yılları arasında bir süre Kuzey Osetya’nın başkenti Vladikavk ...

Arif Berberoğlu

Hrant Dink'e

Mavi hayal bir geyikti peşinden gittiğin
susayıp da eğilmiş gibisin ararat'ta bir pınara
taşın kalbine akıyor düşlerin
hani güneyde olacaktın nisanda

Devamını Oku
Arif Berberoğlu

Küllerinden doğdum ben senin
düştüm bir masal diyarına
dedim: aşkla geçemezsem
nasıl geçerim bu ateş ülkesini!
işte kokluyorum
ejderhalar sürüngenler arasında

Devamını Oku
Arif Berberoğlu

Bozkır
ray
tren
kavak ağaçları tozlu yollar ırmak boyları
ince bir sızı olup geçtin içimden
-toprağın çatlaklarında ayışığı-

Devamını Oku
Arif Berberoğlu

Bu sabah dünya külrengi
külrengi bütün çiçekler bütün bebekler
göz göze gelmeler günaydın demeler
gülüşler sevinçler külrengi
ceylan sudan ürküyor
bu değil ki suyun rengi

Devamını Oku
Arif Berberoğlu

Ateşin ve suyun tanımıdır her acı
yanlış yorumlanmış bir düşse dünya
işte dönüyor son fetihten
lazer silahlı barbarlar
kanlı elmasların parıltısıyla

Devamını Oku
Arif Berberoğlu

Güneş bir yürek gibi atmakta
paslı gemi çapasının ucunda
kıyıda yaşlı bir adam
ekmek ufalıyor kuşlara
-nasıl da sait faik'e benziyor-
sokağa düşmüş denizkızını düşünüyor

Devamını Oku
Arif Berberoğlu

Yaralı bir atlıdır tan kızıllığında rüzgâr
dolaştırır yanık topraklarda
badem çiçeklerinin fısıltısını
terkisinde kan revan bir bahar..
bilir aşkın hükmünü ferhat'tan beri
kerem'den beri

Devamını Oku
Arif Berberoğlu

Rüzgârın kökleri kanıyor güllerin içinde
yakıyor bir anka için bütün kuşları
granit gövdesini yadsıyan sfenks
kasıklarında düğümlenen ateşte

telefonun ucundaki ses bir ırmağın

Devamını Oku
Arif Berberoğlu

Madem o kadar uzaksın
öyleyse leyla olsun adın
gel duldamda dur
çarpmasın karayeller sana
suyum ekmeğim azmış, olsun
öyle tenhayım ki, usulca sokul

Devamını Oku
Arif Berberoğlu

1.

Rüzgar ellerini ısıtıyor kuş yuvalarında
duvarda zamanı dışlamış bir saat
pipo, sessizliğin nabzını tutan kedi
hiç konuşmayan ay ve gölgeler

Devamını Oku