Arif Ay Şiirleri - Şair Arif Ay

her şey bu kadar
bu kadar bütün anılar
yollar gibi uzun
yolcu gibi gece gündüz
yalnızlık bu kadar
bu kadar çektiğimiz acılar

Karıncaların diliyle geldim
Bir dağ anlatısıydı sunduğum
Cüssemi hesaba katmadan
Yoruldu şimşir dualar şimdi
Güneşten süzdüğüm bahtım
Kör karanlıkta yoğruldu

sen geçerken
gülün serinliği düştü her yere
su kuş olup kanat çırptı
saçlarına takıp geceyi
gece kırgındır her zaman
dokudukça karanlığı

Soluk soluğa bir tren geçer
Bırakıp gider aşkımı
Taşır seni yağmurun -hüznün
Taşlaşmış sokaklarda; uçurum
Bin yıllık ezgidir şiir;
Ayı kavgada geçirir

Saçların hangi ülkenin ırmaklarında ıslanır
İkindi gölgesi oralarda da uzun mu
Oralarda da seven horlanır
Sevilen vurulur mu