Bağrımda yanan közlerin,
Hasretinin nazı imiş.
Her nefeste seni andım,
Ömrüm sana yazı imiş.
Kız beşiği sallandı,
Şen ninniler söylendi,
Kızlar yurda hanımdı,
Coşa geldi yürekler.
Ana öğüt verirdi,
Önüne yem atılınca koşarsın,
Kula kulluk edersin de şişersin.
Ama bil ki bir gün gelir düşersin,
Omurgasız ömrün biter rezilce!
Ömür biter dert bitmezmiş
Gönül seni terketmezmiş
Bir heceyle ömür bitmiş
O hecen de olayım ben
Ömrüm aşkını besteler
Düşünmesi yasak, akıl kelepçe,
Zihinleri zincir, herşey düzmece,
Cahiller sultana biat edince,
Kulları tapınıyor hak yerine!
Sözler esirdir, akıllar suskundur,
Zannetme korkudan susar dillerim
Yüreğim küllenir yazmaz ellerim
Zannetme zulmüne boyun eğerim
Zannettiğin kadar kolay değilim
Ne gökyüzü susar ne toprak susar
Kimdir özden koparak yabana saf sürenler
Kimdir sırtlan sofrasında kardeş kanı emenler
Bir çınarın kökünü baltayla devirenler
Sonsuz cehennemi bu dünyada görecekler...
Yalancı sözlere alkış tutarlar
Doğrular gerçekler en boş nutuklar
Hakikat çırılçıplak herkes kördür
Kör ve sağır birbirini ağırlar
Siyaset meydanı tam bir panayır
Kürsülere çıkıp nutuk atan dalkavuğa,
Milletin ekmeğini satan yavuz hırsıza,
Bir külah geçirdiler sahte kara papaza,
Şeytana imam dedik, iman ezildi kaldı.
Bayrağın gölgesinde ticaret kuran kansız,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!