Damgasını vurdu sensizlik uykusuz geceme
Avutmuyor beni hiçbir şey isyanım hasrete
Sevdamızı yaşıyorum sana uzak olan şehirde
Uzakta olsan ben sana mecburum gül tanem
Sabah olunca hasretinle uyanırım günüme
Günlerden bir pazar akşamıydı sonbahardı
Sen valizini alıp gittiğinde hayat bir yalandı
Delice esen rüzgar belkide senide savuracaktı
Geceler seninle değil benimle ağlayacaktı
Zigon sehpada resmimiz kalmıştı anlamını yitirmiş
Sıkıca tut ellerinle bu yorgun ellerimi
Yaşat bana ertelenmiş bütün hayallerimi
Büyüt kalbinde bu küçücük yüreğimi
Hadi tut ellerimden yağmur gözlüm
Gözlerim gözlerinde varsın kaybolsun
Her şey tamam da bir sendin noksan.Saatler sus pus olmuş sanki geçmek bilmiyor.Bakınıyorum etrafıma belki gelirsin diye.Belkide sadece bir tesellidir yapmış olduğum belkide sadece olmasını istediklerimdir.Her şeyimle tam oldumda bir tek sen...din bende eksik kalan.Bir tek sendin diyorum çünkü; Sendin beni tamamlayan.Hani sözlerimiz vardı verilen yeminlerimiz vardı gelecek adına ayrılmayacak bu eller her zorluğa göğüs gererek. Ne oldu da bozuldu yeminler ne değişti de hayatımız da bizi böyle değişik kıldılar. Şimdi Hayat durmuş yüreğimde. Şehir sessizliğe bürünmüş sen yoksun diye.Sessizlikler içerisinde ben de kayboldum sevgili ne seni nede kendimi bulabiliyorum bu çıkmaz sokakta.Şimdi Herşeyim tamamda bir tek sen noksan kaldın bağrımda.Candan Ötem Sessizlik Düştü Sevdamıza
İlk bahar olunca dağlarıyla bütünleşir.
Koyunlar kuzular ses sese meleşir
Gözeler Çeşmeler Kar suyuyla dertleşir
Adıda Hasretide bir başkadır Aşkalenin.
Yaz olur çoşkun karasu tanımaz düşman.
Takvimlerden Bir Yaprak Daha Kopardım Bu Gün. Yarınlara Bağladım Şimdi İçimdeki Umutları Sevgiyi. Gönül Gözüm Seninde Hüzünlerin Sevinçlerin Yarım Kalmıştı Benimde! ! Boşa Geçen Yıllarımızda Mutluluk Oyunları Oynadık. Belkide Kendimizi Avutmak İçindi Bütün Bunlar. Başka Bir Çaremiz Yoktu Olması Gerekeni Yapıyorduk. Yaralarımızın Kapanmasına Bir Türlü İzin Vermiyordu Hayat. Hep Acılarla Dolu Bir Hayat Sürdüm Yıllarca. Seninde Aynı Sızıyla Titredimi Yüreğin. Ne Olduğunu Anlamadım Ama! ! Yıllarca Neler Yitirdiğimin Bu Gece Farkına Vardım. Keşke Yüreğimi Söküp Gönderme Şansım Olsaydı. O Sana Anlatsaydı İçimdeki Seni. Ve Ben Anlata Bilseydim Sana Şuan Duygularımı. Şiirlerim Şimdi Çaresiz Kalır İçimde Kopan Fırtınaya.Baş Ucunda Yaşlanmayı İstiyorum Ben Senden. Senli Olan Herşeyde Sen Olmak İstiyorum. Gözlerinde Işık Bedeninde Can Olmak İstiyorum. Kalbinin Anahtarı Okyanusun Derinliklerinde Olsa Bile O Kalbe Açılmayan Kilit Olmak İstiyorum. Aslında Arzularım İsteklerim Hiç Bitmez Ama! ! ! Ben Sende Sen Olmak İstiyorum. Şimdi Uzak Ellerden Sesleniyorum Sana. Ne Kadar Uzak Olsamda Göz Bebeklerin Yok Olmak İstiyorum.......
& Arif Arifoğulları
Bakma öyle mutlu göründüğüme
Ben her gün senin yokluğunla kahroluyorum
Yüzüm gülsede sensiz geçen her günde
Sahte gülücüklerde her geçen mahvoluyorum
Umutsuzluk şehrinde umutlarımı saklarken
Soğuk Bir Geceydi. Her Şey Sus Pus Olmuştu. Ne Bir Gelen Nede Feryadımı Duyan Vardı. Çaresizce O Soğuk Sudan Çıkmanı Bekledim. Hayat Durmuştu Sanki. Gözlerimden Yaş Damla Damla Süzülüyordu. Çaresizdim Seni Kurtarmaya Gücüm Yoktu.Şimdi Yokluğunda Yanıp Kavrulurken Babam Özlemine Dayanamıyorum. Her Geçen Gün Sensizlik Daha Bir Yakıyor İçimi. Rüyalarımda Gideriyorum O Gül Yüzlü Özlemini. Babam Bu Gün Dağlar O Gün Gibi Dumanlı. Yine Bir Matem Var Gecede. Nasılsın Diye Soramıyorum. Gözlerine Bakamıyorum. O Pamuk Ellerinden Öpemiyorum. Hani İşten Geldiğin Zaman Oğlum Nerde Diye Soranım Yok Şimdi. Her Gün Yollarımı Gözleyenim Yok Şimdi. Nöbete Giderken Üzerini Kalın Giyin Diyenim Yok. Ağlıyorum Bak Her Damlamda Senin Özlemin. Her Mezarının Başına Geldiğim Zaman Uzun Uzun Seni Seyrediyorum. Belki Seslenirsin Oğlum Arif Diye. Duymuyorum Babam Duymuyorum O Güzel Sesini. Ne Olur Bir Ses Ver. Bitir Bu İçimde Yanan Ateşi.
Bir aksam vakti düştün gözlerime sebepsizce
Alamadım gözlerimi yıllar öncesi o güzelliğine
Şaşırdım halen şoktaydım rüyaydı belkide
Mutluluk yağmur damları gibi düştü gönlüme
Baktım ardından gidişini seyrettim çaresizce
Ben Seni Seyretmeyi Seviyordum.... Şimdi Gece Yıldızlarıyla Hüzünlerimi Paylaşıyorum. Bilinmez Şehirlerde Bilinmezleri Oynuyoruz. Sensiz Olan Şafaklar Sırdaşım Benim. Bak Son Şiirimide Sana Yazıyorum. Adı Aşk Değil Ama Eski Kalemimle Yazdığım Acı Dolu Şiirim. Kahrolası Yüreğine Şafak Oldu Bu Mısralarım. Ben Yüreğimi Verdim Bu Sevdaya. Sen İse Yüreğime Sevda Oldun Şimdi Bilinmezlerde.
& Arif Arifoğulları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!