Arif Şiiri - Arif Atılgan

Oturup düşündüm gece yarısı
İçimde uğuldar dertlerin sesi
Suskunluğum bana acı yarası
Kanayan yaramı sararım Arif

Yoldaşlar sırtını döndü kavgaya
Koşan atlarımsa daldı hülyaya
Yiğitler susunca döndük dünyaya
Hangi yüzle geri dönerim Arif

Bizim ardımızdan rüzgarda küstü
Yolları sis bastı dağlarım çöktü
Dostların ettiği yüreği deldi
Bunu da yüreğe gömerim Arif

Acı haber geldi kuş kanadında
Ateş düştü gönül yangın odunda
Bu acı geçer mi bir gün sonunda
Ben buna hiç akıl eremem Arif

Bozkurtlar yurdunda bayrak inmeye
Yiğitler susmaya, sözler sönmeye
Varsa ki kaderde böyle ölmeye
Ben de o kaderi delerim Arif

Makama mevkiye eğilmedin sen
Dünya malına meyil vermedin sen
Zalime boynunu hiç eğmedin sen
Bunu da sağıra söylerim Arif

Yurdun dört yanında iz bıraktın sen
Ozanlığın ile söz bıraktın sen
Vatan toprağına can bıraktın sen
O yüzden toprağı öperim Arif