Ardından Kalan Şiiri - Berat Demir

Seni bırakmak zorundaydım, duygusal bir vedaydı.
Dünyaları yıkabilirdim ama sensiz yapamadım.
Dağılan hep bizdik, doğmamış ruhların kanlarındaydım.
Bir bira ve sigara bir de senin ateşinin beni yakışı.
Kendimi bırakışım, kollarında ölmek adım adım.
Ölümden bahsetmeme kızdılar, korkuyorum sanırım.

Farklı hisler, altı yıllık bir hayal kırıklığının ardından.
Zehirler salınır, tüm merhabalarda, dünyanın altından.
Hata değildi hiçbir şey, komik gibi dursam da.
Kendine yenilmiş ruh gibiyim, bitmiş sigaralarımdan.
Ancak insan ulaşamadığına kıyamıyordu ve sen hep imkansızsan.
Şiirlerime hep konu olacaksan anılarla dolu sokaklar.

Ve bir gün yine merhaba diyeceksin.
Sorma, ne haldeyim ben de bilmezdim