Ardımdan Şiiri - Eyüp Dalkılıç

Bir şafak vakti öldüğümü duysalar
Bedenimi soğuk suyla yıkarlar
Sonra beni beyazlara sararlar
İki,üç tahta parçasıyla bir kutu içinde
Naaşımı yolcu ederler ebedi bir hayata
Ve ardımdan gözyaşı döken bir çift göz
İki arkadaş
Bir kaç cemaat
Toprağımın üstüne su dökerler
Parasız bir cenaze olduğumdan
Belediye imamının soğuk nezareti
Aceleye getirilen son duam
Ve tek başına çıktığım son yolculuk

Yukardakiler hüzünlülük içindeyken
Ben hala anlayamadığım bu ayrılık
Toprağın soğukluğu ve yalnızlığım
Benide burada bırakıp gittiler
Gerçekmi yalanmı belli değil
Sonsuzluk bir karanlıkmı yoksa
Bir hışırtı var yalnız değilim
Onlar aşağıdaki böcekler
Sessiz olun diyorum
Etrafıma bir göz atıyorum
Bakıyorum karanlık ve dar
Anlıyorum ki gelmiş geçmiş herşey

Burası karanlık odam
Hayata veda etmişim
Ağlamayın ardımdan