Arcueid Şiiri - Snow Goose

nefesini aramaktasın elimde
üzerinde durup dans eder
kanatlarımı terk ettim düşerken atmosferde
yandı ciğerlerim sanıldı dumanından
ne zaman baksam gök yüzüne yıllardır yanımda
nefesini aramaktasın elimde
dans eder ayakların üzerimde ellerimin nasırlı, bir o kadar da ince
yemin ettim doğmadan yalnızlığın yalnızlığımdır
ve küstüm her yeni sevişmeye, ilk önce ensest
bir kadın vardı büyük mü büyük benden
aldı tüm istencimi bir tecavüzdü bana önce
sonra farkettim ki sen doğmuştun ve
beni kendine saklamak için gönderdiğin anladım
teninin tenime değeceği güne kadar korumak için beni
sonra ilk önce sorunu kendimde, sonra dinimde aradım
teist de ateist de olmamayı biçtim kendime
evet! yarımdı her şeyim yamalak
beni yalnız da bırakmıştın ama
bir şey şeydi benim için şeydi işte şey
birey olup yarına bulandım saklandım gölgeme
göstermediğin yüzünü ben notalarda aradım
yürürdün göz kapaklarımın karanlık yüzeyinde
yüzün değildi seni tanıdığım, benim çelişkimdi
ayaklarında gördüğüm gülümsemen halbuki hiç gülmezdin
tahmin ettim şunu her gece dinlerken king crimson'ı
senin her yarımın benim her yarımıma birer soluktu
hayata aşkın bakmayan bedenlerin birlikteliği
amaçsız...
biraz da çektim çünkü sen nedeniydin
kendime yakıştıramadığım her göğüslü bedenin
ve hayal ettim freud'u düşlerken kuzenlerini
haksız değildi de sen de zaten değildin kuzenlerim
senin yarımındı benim kendime bulamadığım
yolda karşılarız diye gelmedim yaşantına
hep çevresinden geçtim tanımadığım araçlarda
ve belki sensindir diye değdi başka kadına elim
sadece elimdi çünkü korkmuştu senden ve
yarımlarımızın bu aşkın doğa hayatına duruşuna