ARAYIŞ
Dökülüyor ağaçlarda yapraklar.
Telaş ile çırpılan o kanatlar.
Sonucunu bilmediğim meraklar.
Bizleri Mevla'ya götürmüyor mu?
Her zerresi sırla dolu kainat.
Çevremizde börtü böcek,nebaat.
Bir anayla babadandır her evlat.
Bizleri Mevla'ya götürmüyor mu?
Gökyüzünde ne yıldızlar görünür.
O boşluğun sonu nasıl bulunur?
Fay hatları habersizce kırılır.
Bizleri Mevla'ya götürmüyor mu?
Hem veriyor,hem alıyor birisi.
Tabii Ona yaratığın hepisi.
Çok büyük güç olamaz ki hamisi.
Elhamdülillahla şükrümüz Ona.
30.10.2018
Fikri Avşar
Kayıt Tarihi : 10.12.2018 20:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!