Kaybedenin ben olduğunu düşüneceksin.
Önce kazandığını zannedeceksin.
İçin, vicdanın rahat; rahat olacaksın.
İnce bir sızı dudaklarından başlayacak;
Isırmalarından oluşacak yaraların kanayacak.
Öpmelerimi arayacaksın.
Görmeyeceksin; boş bakacak göz bebeklerin,
Âma olacaksın, sönecek feri gözlerinin.
Gözlerimi arayacaksın.
Kış mevsiminde bile tenin alev alev yanacak;
Dokunduğun, dokunan her şey buz kestirecek.
Tenimi arayacaksın.
Bende, sende kayboluşları arayacaksın;
Kaybedip bulduklarında kendini bile bulamayacaksın.
Gecelerin aydınlık ve uzun olacak;
Gündüzlerinse zifiri karanlık.
Kör edecek seni vicdansızlık.
Sokak sokak beni arayacaksın;
Her gördüğüne soracaksın;
Hiçbir yerde bulamayacaksın.
Taş yüreğinde bile izim kalmayacak.
Huzuru tekrar arayacaksın.
İçin bomboş olacak ama içine sığmayacak;
Ve o an kaybettiğini anlayacaksın.
Mehmet YILMAZ 13-02-2009
Mersamet YılmazKayıt Tarihi : 28.7.2009 01:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bilmem Sanırım çok çabuk genelleme yapmışsın.
hepsi öle değil
Bak ümit çiçeği - kardelen şiirimi oku
ya da diğerlerini
TÜM YORUMLAR (5)