Arasaydım seni kokunu rüzgarlar getirseydi

Sensizliğin acısı yıllarca ne kabuk bağladı ne de iyileşti
Ömürden ne baharlar gelip geçti güllerim hiç açmadı
Özlemlerin hiç bitmedi. Gözyaşlarımı silen olmadı
Hasretin bitmeyen bir kandil gibi yandıkça yandı

Eskisi gibi penceremin pervazlarıma kuşlar konmadı
Soğuklarda buğulu camlara ismini yazdım kalbim acıdı
Bedenim takatsiz düştü bir deri bir kemik kaldı
Umutlarımın üzerine bir güneş doğmadı

Sensizliğini bir yüreğim anlamak istemedi
Bir sözümü ona geçiremedim içerledikçe sızladı
Baharların gençliğimin üzerine bir ışık gibi doğsaydı
Görmeyenince seni yüreğim özleseydi

Aşkınla yanıp kalbim seninle harlansaydı
Ellerimiz gül bahçesinde birleşseydi
Dillerimizden sevgi sözcükleri eksik olmasaydı
Kaderimiz yüzümüze bir gülseydi.

Sevmekten yana gönüllerimiz mest olsaydı
Yüreklerimiz sevgimiz ile ısın saydı
Sağanak yağmurlar bizi sırılsıklam etseydi
Arasaydım seni kokunu rüzgarlar getirseydi
Sözler: Birol AKARSU (Her hakkı saklıdır.)