1
sahne ışıklarımız söndürülünce kör ve görmez olduk
meydanlarımız işlerini yürütenlere kaldı
yoksul kaldık onlar zenginle2ştikçe
şimdilerde standap yapanlara gülüyoruz unuttuk kendini feda edenleri
2
düşlerimin içinde tepinip duruyorum
gecenin ortasında perdeye düşen dut yaprağı gibiyim
seyrediyorum benzerlerimi
kendi kanımı tokatlıyorum
bu duvarlar bu dolaplar kapılar hep mi gri olacak kadın
su bazlı düşüncelerimizde ve neden eflatun pembe değilde neden gri
3
dalışa geçti yaşlı kartal
Necmi Dayan
Kayıt Tarihi : 10.6.2025 10:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!